Kto wciąż prowadzi mnie
cichutko jak we śnie
kto mieszka w sercu mym
podsuwa tropy mi
gdy szukam dróg...
wschód, południe, zachód
północ, niebo, ziemia
i w sercu mym od zawsze
zwierzęca moc istnienia
uzdrawia mnie...
to już najwyższy czas
by stanąć twarzą w twarz
pokłonić nisko się
imiona poznać swe
i dalej iść...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz